Księga Urantii

Przekaz 8

Nieskończony Duch

(90.1) 8:0.1 DAWNO temu, w wieczności, kiedy „pierwsza” nieskończona i absolutna myśl Ojca Uniwersalnego znalazła w Wiecznym Synu tak doskonałe i właściwe słowo, dla jej boskiego wyrażenia, pojawiło się najwyższe życzenie, zarówno u Myśli-Boga jak i u Słowa-Boga, posiadania wszechstronnego i nieskończonego pośrednika dla wspólnej ekspresji i łącznego działania.

(90.2) 8:0.2 O świcie wieczności, zarówno Ojciec jak i Syn uświadomili sobie nieskończenie swą obopólną, wzajemną zależność, swą wieczną i absolutną jedność; tym samym zaczęli nieskończone i wiecznotrwałe przymierze Boskiego partnerstwa. To nieskończone porozumienie zawarte zostało w celu realizacji ich wspólnych idei w całym okręgu wieczności; i od tamtego zdarzenia, w wieczności, Ojciec i Syn wciąż pozostają w tym boskim związku.

(90.3) 8:0.3 Stajemy teraz w obliczu początku, w wieczności, Nieskończonego Ducha, Trzeciej Osoby Bóstwa. W tym właśnie momencie, gdy Bóg-Ojciec i Bóg-Syn zaczęli razem identycznie i nieskończenie działać — realizować absolutną myśl-plan — w tej właśnie chwili zaistniał w pełni dojrzały Nieskończony Duch.

(90.4) 8:0.4 Przytaczając ten porządek powstawania Bóstw, czynię to tylko dlatego, aby wam umożliwić zrozumienie ich związków. W rzeczywistości wszyscy trzej istnieją od wieczności; są egzystencjalni. Są bez początku i bez końca; są partnerami, najwyżsi, ostateczni, absolutni i nieskończeni. Zawsze są, zawsze byli i zawsze będą. I są to trzy wyraźnie zindywidualizowane, ale wiecznie połączone ze sobą osoby, Bóg-Ojciec, Bóg-Syn i Bóg-Duch.

1. Bóg działania

(90.5) 8:1.1 W przeszłej wieczności, po uosobieniu Nieskończonego Ducha, Boski cykl osobowości stał się doskonały i kompletny. Istnieje Bóg Działania i gotowa jest rozległa scena przestrzeni do gigantycznego spektaklu stworzenia — do wszechświatowej przygody — Boskiej panoramy wiecznych epok.

(90.6) 8:1.2 Pierwszą czynnością Nieskończonego Ducha jest dostrzeżenie i rozpoznanie swoich Boskich rodziców, Ojca-Ojca i Matki-Syna. On, Duch, zdecydowanie rozpoznaje ich obydwu. Zdaje on sobie w pełni sprawę z ich odrębnych osobowości oraz nieskończonych atrybutów, jak również z ich zjednoczonej natury i wspólnego działania. Następnie, dobrowolnie, z niedoścignioną ochotą i inspirującą spontanicznością, Trzecia Osoba Bóstwa przyrzeka wieczną lojalność Bogu-Ojcu i uznaje wiecznotrwałą zależność od Boga-Syna, pomimo jej równości z Pierwszą i Drugą Osobą.

(90.7) 8:1.3 Zgodnie z naturą tego procesu i przy wzajemnym uznaniu niezależności każdej osobowości oraz jedności działania wszystkich trzech, ustanowiony jest cykl wieczności. Istnieje Rajska Trójca. Scena przestrzeni wszechświata przygotowana zostaje dla różnorodnej i niekończącej się panoramy, na której wprowadzany jest w życie stwórczy cel Ojca Uniwersalnego, przez osobę Wiecznego Syna i realizowany przez Boga Działania, pośrednika funkcjonującego dla dopełnienia rzeczywistości stwórczego partnerstwa Ojciec-Syn.

(91.1) 8:1.4 Bóg Działania funkcjonuje i ożywiają się martwe sklepienia niebieskie. Miliard doskonałych sfer rozbłyskuje w byt. Wcześniej, przed tym hipotetycznym momentem w wieczności, energie przestrzenne tkwiące w Raju istnieją i są potencjalnie operatywne, ale nie mają aktualności bytu; tak samo grawitacja fizyczna nie może być zmierzona inaczej, jak przez reakcję rzeczywistości materialnych na jej nieustanne przyciąganie. W tym (zakładanym), wiecznie odległym momencie, nie ma wszechświata materialnego, ale dokładnie w tej chwili, gdy zmaterializowało się miliard światów, mamy dowód istnienia grawitacji wystarczającej i adekwatnej, by je utrzymać w wiecznotrwałym uchwycie Raju.

(91.2) 8:1.5 Teraz, na całym obszarze Boskiego stworzenia, rozbłyskuje druga forma energii i ten rozlewający się duch natychmiast zostaje objęty grawitacją duchową Wiecznego Syna. Tak więc wszechświat, ujęty dwojaką grawitacją, jest poruszany energią wieczności i zanurzony jest w duchu boskości. Tym sposobem przygotowana zostaje gleba życia na pojawienie się świadomości umysłu, w związanych z tym wszystkim obwodach inteligencji Nieskończonego Ducha.

(91.3) 8:1.6 Na bazie tego zasiewu potencjalnego życia, przenikającego obszar centralnego wszechświata Bogów, działa Ojciec i pojawia się osobowość istoty. Następnie całą zorganizowaną przestrzeń wypełnia obecność Rajskich Bóstw, która zaczyna efektywnie przyciągać wszystkie rzeczy i istoty w kierunku Raju.

(91.4) 8:1.7 Nieskończony Duch uwiecznia się równocześnie z narodzinami światów Havony, czyli centralnego wszechświata, stworzonego przez niego, z nim i w nim, zgodnie ze wspólnymi ideami i zjednoczoną wolą Ojca i Syna. Dzięki temu właśnie aktowi wspólnego stworzenia, Trzecia Osoba staje się Bóstwem i tym samym na zawsze zostaje Wspólnym Stwórcą.

(91.5) 8:1.8 Wielkie i wspaniałe są epoki stwórczej ekspansji Ojca i Syna, realizowane przez działanie i w działaniu ich wspólnego towarzysza i jedynego wykonawcy, Trzeciego Źródła i Centrum. Nie ma żadnych zapisów o tych frapujących czasach. Posiadamy jedynie skąpe wyjaśnienie Nieskończonego Ducha, konkretyzujące te gigantyczne procesy. Potwierdził on tylko, że wszechświat centralny i wszystko, co tego wszechświata dotyczy, uwieczniło się wraz z osiągnięciem przez niego osobowości i świadomej egzystencji.

(91.6) 8:1.9 Krótko mówiąc, Nieskończony Duch oświadczył, że ponieważ on sam jest wieczny, wszechświat centralny tak samo jest wieczny. I to jest uznawany tradycyjnie początkowy punkt historii wszechświata wszechświatów. Nie wie się absolutnie o niczym przedtem i nie istnieją żadne zapisy dotyczące jakiegokolwiek wydarzenia, czy działania, przed tą zdumiewającą erupcją energii stwórczej i mądrości wykonawczej, co skrystalizowała rozległy wszechświat, istniejący i tak znakomicie działający w centrum wszystkich rzeczy. Poza tym zdarzeniem leżą niedocieczone działania wieczności i głębie nieskończoności — absolutna tajemnica.

(91.7) 8:1.10 Tak więc obrazujemy początki Trzeciego Źródła i Centrum w kolejności, jako interpretacyjne zniżenie się do ograniczonych czasem i zależnych od przestrzeni umysłów istot śmiertelnych. Aby wyobrazić sobie historię wszechświata, umysł ludzki musi mieć punkt początkowy i otrzymałem polecenie stosowania tego właśnie sposobu rozpatrywania historycznej idei wieczności. W materialnym umyśle, logika wymaga istnienia Pierwszej Przyczyny a zatem postulujemy Ojca Uniwersalnego jako Pierwsze Źródło i Absolutne Centrum całego stworzenia, informując równocześnie wszystkie istoty stworzone, że Syn i Duch są współwieczni z Ojcem, we wszystkich stadiach historii wszechświata i we wszystkich domenach stwórczej działalności. I robimy to nie lekceważąc w żadnej mierze rzeczywistości i wieczności Wyspy Raj, Absolutu Nieuwarunkowanego, Absolutu Uniwersalnego i Bóstwa-Absolutu.

(92.1) 8:1.11 Wyobrażenie sobie Ojca w wieczności jest wystarczającym osiągnięciem materialnego umysłu dzieci czasu. Wiemy, że każde dziecko najlepiej znajduje swój związek z rzeczywistością, opanowując z początku zależności sytuacji dziecko-rodzic, a potem poszerza tę ideę tak, aby obejmowała rodzinę jako całość. Potem rozwijający się umysł dziecka będzie mógł dostosować ideę stosunków rodzinnych do swej zależności od społeczeństwa, rasy i świata, a potem do zależności od wszechświata, superwszechświata a nawet wszechświata wszechświatów.

2. Natura Nieskończonego Ducha

(92.2) 8:2.1 Wspólny Stwórca pochodzi z wieczności i jest całkowicie i bez zastrzeżeń jednością z Ojcem Uniwersalnym i Wiecznym Synem. Nieskończony Duch, w swej doskonałości, odzwierciedla nie tylko naturę Rajskiego Ojca, ale również naturę Pierwszego Syna.

(92.3) 8:2.2 Trzecie Źródło i Centrum znane jest pod licznymi tytułami: Uniwersalny Duch, Najwyższy Przewodnik, Wspólny Stwórca, Boski Wykonawca, Nieskończony Umysł, Duch Duchów, Rajska Matka Duch, Wspólny Aktywizator, Ostateczny Koordynator, Wszechobecny Duch, Inteligencja Absolutna, Boskie Działanie, a na Urantii jest on czasem mylony z kosmicznym umysłem.

(92.4) 8:2.3 Jest zupełnie prawidłowo nazywać Trzecią Osobę Bóstwa Nieskończonym Duchem, ponieważ Bóg jest duchem, jednak istoty materialne, które mają skłonność do błędnego uznawania materii za podstawową rzeczywistość a umysłu, jako razem z duchem zakorzenionego w materii, lepiej rozumiałyby Trzecie Źródło i Centrum, gdyby było ono nazywane Nieskończoną Rzeczywistością, Wszechświatowym Organizatorem czy Koordynatorem Osobowości.

(92.5) 8:2.4 Nieskończony Duch, jako wszechświatowe objawienie boskości, jest niezbadany i przekracza zupełnie możliwości ludzkiego pojmowania. Aby odczuć absolutność Ducha, powinniście rozważać jedynie nieskończoność Ojca Uniwersalnego i dostrzegać ogrom wieczności Pierwszego Syna.

(92.6) 8:2.5 Doprawdy w osobie Nieskończonego Ducha istnieje tajemnica, jednak nie tak wielka, jak w Ojcu i Synu. Ze wszystkich aspektów Ojcowskiej natury, Wspólny Stwórca najwyraźniej objawia swoją nieskończoność. Nawet jeśli wszechświat nadrzędny ewentualnie rozszerzy się do nieskończoności, obecność ducha, kontrola energii i potencjał umysłu Wspólnego Aktywizatora, będą odpowiednie, aby sprostać wymaganiom tak bezgranicznego stworzenia.

(92.7) 8:2.6 Aczkolwiek Nieskończony Duch podziela na wiele sposobów doskonałość, prawość i miłość Ojca Uniwersalnego, skłania się on w kierunku atrybutów miłosierdzia Wiecznego Syna, jest zatem tym, który niesie wielkiemu wszechświatu miłosierdzie Rajskich Bóstw. Zawsze i nieprzerwanie — powszechnie i wiecznie — Duch niesie miłosierdzie, gdyż tak jak Boscy Synowie objawiają miłość Bożą, tak Boski Duch obrazuje miłosierdzie Boże.

(93.1) 8:2.7 Jest niemożliwe, aby Duch miał więcej dobroci niż Ojciec, jako że cała dobroć ma swój początek w Ojcu, jednak w działaniach Ducha lepiej możemy zrozumieć tą dobroć. Oddanie Ojca i stałość Syna stają się bardzo rzeczywiste dla istot duchowych i materialnych, mieszkających na różnych światach, dzięki miłości pełnej opiece i nieustającej służbie osobowości, pochodzącej od Nieskończonego Ducha.

(93.2) 8:2.8 Wspólny Stwórca dziedziczy całe Ojcowskie piękno myśli i prawy charakter. I te wzniosłe przymioty boskości koordynowane są w kosmicznym umyśle, na poziomach zbliżonych do najwyższego, podporządkowane nieskończonej i wiecznej mądrości niezależnego i nieograniczonego umysłu Trzeciego Źródła i Centrum.

3. Stosunek Ducha do Ojca i Syna

(93.3) 8:3.1 Tak jak Wieczny Syn jest słownym wyrażeniem „pierwszej”, absolutnej i nieskończonej myśli Ojca Uniwersalnego, tak Wspólny Aktywizator jest doskonałym wypełnieniem „pierwszej”, kompletnej, stwórczej idei czy planu łącznego działania Ojca-Syna, w partnerstwie osobowości i przy absolutnej jedności myśli-słowa. Trzecie Źródło i Centrum uwiecznia się razem z centralną, czy odgórnie zarządzoną kreacją i jedynie ta, centralna kreacja, istnieje wiecznie pośród wszechświatów. Od czasu uosobienia Trzeciego Źródła, Pierwsze Źródło nie bierze już osobiście udziału w stwarzaniu wszechświata. Ojciec Uniwersalny przekazuje wszystko, co możliwe, Wiecznemu Synowi; tak samo Wieczny Syn nadaje całą możliwą władzę i moc Wspólnemu Stwórcy.

(93.4) 8:3.2 Wieczny Syn i Wspólny Stwórca planowali i kształtowali, jako partnerzy i poprzez współdziałające osobowości, każdy posthavonalny wszechświat, jaki został powołany do bytu. Duch utrzymuje takie same, osobiste związki z Synem we wszystkich kolejnych kreacjach, jakie Syn utrzymuje z Ojcem w pierwszej i centralnej kreacji.

(93.5) 8:3.3 Was i wasz wszechświat stworzył Syn Stwórcy Wiecznego Syna i Stwórczy Duch Nieskończonego Ducha; i kiedy Ojciec sumiennie podtrzymuje to, co oni zorganizowali, przenosi on na Syna Wszechświata i Ducha Wszechświata obowiązek wspierania i utrzymywania ich dzieła, jak również służenia tym istotom, które sami stworzyli.

(93.6) 8:3.4 Nieskończony Duch jest operatywnym pomocnikiem wszechmiłującego Ojca i wszechmiłosiernego Syna, w realizacji ich wspólnego planu, polegającego na przyciąganiu do siebie wszystkich kochających prawdę dusz ze wszystkich światów czasu i przestrzeni.

(93.7) 8:3.5 Kiedy Wieczny Syn zaakceptował plan swego Ojca, mówiący o osiąganiu doskonałości przez istoty stworzone z wszechświatów, wtedy ten właśnie projekt wznoszenia się istot stał się planem Ojca-Syna i w tym momencie Nieskończony Duch stał się dla Ojca i Syna wspólnym administratorem, wprowadzającym w życie ich wspólny i wieczny cel. I realizując ten plan, Nieskończony Duch zaoferował Ojcu i Synowi wszystkie środki swej Boskiej obecności oraz środki osobowości duchowych; poświęcił wszystko dla gigantycznego planu wywyższenia żyjących wiecznie, obdarzonych wolą istot, do boskich szczytów rajskiej doskonałości.

(93.8) 8:3.6 Nieskończony Duch jest kompletnym, wyłącznym, wszechświatowym objawieniem Ojca Uniwersalnego i jego Wiecznego Syna. Cała wiedza o partnerstwie Ojca-Syna musi być przekazywana przez Nieskończonego Ducha, wspólnego przedstawiciela Boskiej jedności myśli-słowa.

(93.9) 8:3.7 Wieczny Syn jest jedyną drogą dostępu do Ojca Uniwersalnego a Nieskończony Duch jest jedynym środkiem docierania do Wiecznego Syna. Tylko dzięki cierpliwej służbie Ducha, wznoszące się istoty czasu potrafią odkryć Syna.

(94.1) 8:3.8 Nieskończony Duch jest w centrum wszystkich rzeczy pierwszym z Rajskich Bóstw, do którego docierają wznoszący się pielgrzymi. Trzecia Osoba otacza osobę Drugą i Pierwszą i dlatego też musi zawsze pierwsza być rozpoznana przez wszystkich kandydatów do prezentacji przed Synem i jego Ojcem.

(94.2) 8:3.9 I na wiele innych sposobów Duch na równi reprezentuje Ojca i Syna i tak samo im służy.

4. Duch Boskiej służby

(94.3) 8:4.1 Podobnie jak we wszechświecie fizycznym, w którym grawitacja Raju trzyma wszystkie rzeczy razem, we wszechświecie duchowym słowo Syna objaśnia myśl Boga a kiedy „staje się ciałem”, wykazuje przepełnione miłością miłosierdzie połączonej natury związanych ze sobą Stwórców. Jednak na wskroś całej tej, materialnej i duchowej kreacji, rozpościera się rozległa scena, na której Nieskończony Duch i jego duchowe potomstwo okazują wspólne miłosierdzie, cierpliwość i nieustające uczucie Boskich rodziców do swych inteligentnych dzieci, przez nich razem wymyślonych i stworzonych. Nieustanna działalność na rzecz umysłu jest istotą Boskiego charakteru Ducha. I wszelkie duchowe potomstwo Wspólnego Aktywizatora podziela to pragnienie opieki, boski impuls służby.

(94.4) 8:4.2 Bóg jest miłością, Syn miłosierdziem, Duch służbą — służbą Boskiej miłości i nieskończonego miłosierdzia dla całego inteligentnego stworzenia. Duch jest uosobieniem Ojcowskiej miłości i Synowskiego miłosierdzia, w nim te cechy są wiecznie zjednoczone dla wszechświatowej służby. Duch jest miłością stosowaną do wszystkich istot stworzonych w całej kreacji, zjednoczoną miłością Ojca i Syna.

(94.5) 8:4.3 Nieskończony Duch znany jest na Urantii jako wszechobecny wpływ, uniwersalna obecność, jednak w Havonie będziecie go znać jako osobową obecność aktualnej służby. Tutaj służba Rajskiego Ducha jest przykładowym i inspirującym wzorem dla każdego partnerskiego Ducha i podległych mu osobowości, służących istotom stworzonym na światach czasu i przestrzeni. W tym, Boskim wszechświecie, Nieskończony Duch w całej pełni uczestniczył w siedmiu transcendentalnych odwiedzinach Wiecznego Syna; tak samo brał udział w siedmiu obdarzeniach orbit Havony wraz z pierwszym Synem Michałem, dlatego też stał się współczującym i wyrozumiałym opiekunem duchowym każdego pielgrzyma czasu, przemierzającego te doskonałe orbity na wysokości.

(94.6) 8:4.4 Kiedy Syn Stwórcy Boga podejmuje się obowiązków stworzenia planowanego wszechświata lokalnego, osobowości Nieskończonego Ducha zobowiązują się niestrudzenie służyć takiemu Synowi Michałowi, kiedy udaje się na swą misję stwórczej przygody. Zwłaszcza w osobach Stwórczych Córek, Matek Duchów wszechświata lokalnego, znajdujemy Nieskończonego Ducha poświęcającego się zadaniu awansowania istot materialnych do wyższych poziomów osiągnięć duchowych. I cała ta służba dla istot stworzonych, prowadzona jest w doskonałym zestrojeniu z tymi celami, do których dążą Synowie Stwórcy z wszechświatów lokalnych, jak również w bliskim związku z osobami tych Synów.

(94.7) 8:4.5 Tak jak Synowie Boga podejmują się gigantycznego zadania, objawienia wszechświatowi przepełnionej miłością Ojcowskiej osobowości, tak Nieskończony Duch poświęca się nieskończonej służbie, objawieniu wspólnej miłości Ojca i Syna indywidualnym umysłom wszystkich dzieci każdego wszechświata. We wszechświatach lokalnych Duch nie schodzi do istot materialnych w formie ciała śmiertelnego, jak to robią niektórzy Synowie Boga, jednak Nieskończony Duch i partnerskie Duchy zniżają swój status, radośnie przechodząc zdumiewający szereg redukcji boskości, dopóki nie pojawią się jako aniołowie, aby stać przy was i prowadzić was zwyczajnymi ścieżkami ziemskiego bytu.

(95.1) 8:4.6 Dzięki takiej właśnie serii redukcji statusu, Nieskończony Duch, faktycznie i jako osoba, zbliża się bardzo do każdej istoty zwierzęcego pochodzenia. I wszystko to robi Duch nie deprecjonując w żadnym stopniu wartości swojej egzystencji, jako Trzeciej Osoby Bóstwa w centrum wszystkich rzeczy.

(95.2) 8:4.7 Wspólny Aktywizator jest, prawdziwie i na zawsze, wielką usługującą osobowością, wszechświatowym dawcą miłosierdzia. Aby zrozumieć służbę Ducha, zastanówcie się nad tą prawdą, że jest on wspólnym zobrazowaniem niekończącej się miłości Ojca i wiecznego miłosierdzia Syna. Służba Ducha nie ogranicza się jednak wyłącznie do reprezentowania Wiecznego Syna i Ojca Uniwersalnego. Nieskończony Duch może także służyć istotom danej domeny w swym własnym imieniu i według własnych praw; Trzecia Osoba posiada Boskie dostojeństwo i również powszechnie obdarza służbami miłosierdzia we własnym imieniu.

(95.3) 8:4.8 Kiedy człowiek dowie się więcej o pełnej miłości i niestrudzonej służbie niższych klas istot z rodziny Nieskończonego Ducha, będzie bardziej podziwiał i wielbił transcendentalną naturę i niezrównany charakter wspólnego Działania Ojca Uniwersalnego i Wiecznego Syna. Prawdziwie Duch jest „oczami Pana zwróconymi na sprawiedliwych” i „Boskimi uszami otwartymi na ich modlitwy”.

5. Obecność Boga

(95.4) 8:5.1 Wyróżniającą się cechą Nieskończonego Ducha jest jego wszechobecność. Ten wszystko przenikający duch, który tak bardzo jest podobny do obecności wszechświatowego, boskiego umysłu, jest wszechobecny w całym wszechświecie wszechświatów. Zarówno Druga Osoba jak i Trzecia Osoba Bóstwa reprezentowane są na wszystkich światach przez ich wszechobecne duchy.

(95.5) 8:5.2 Ojciec jest nieskończony i dlatego ograniczony jest tylko przez własną wolę. Ojciec działa sam w obdarzeniu Dostrajaczami i w ujęciu obwodu osobowości, ale w kontaktach sił duchowych z istotami inteligentnymi używa on duchów i osobowości Wiecznego Syna i Nieskończonego Ducha. Jeśli zechce, może być gdziekolwiek duchowo obecny, na równi z Synem czy Wspólnym Aktywizatorem; jest on obecny z Synem i w Duchu. Ojciec jest z całkowitą pewnością wszędzie obecny i dostrzegamy jego obecność w dowolnej ze wszystkich, rozmaitych, ale powiązanych ze sobą sił, wpływów i obecności.

(95.6) 8:5.3 W waszych pismach świętych nazwa Duch Boży wydaje się być używana na przemian, zarówno na określenie Nieskończonego Ducha w Raju, jak i Stwórczego Ducha z waszego wszechświata lokalnego. Duch Święty jest obwodem duchowym Stwórczej Córki Rajskiego Nieskończonego Ducha. Duch Święty jest obwodem miejscowym każdego wszechświata lokalnego i ogranicza się do domen duchowych danej kreacji, ale Nieskończony Duch jest wszechobecny.

(95.7) 8:5.4 Istnieje wiele wpływów duchowych a wszystkie są jako jedność. Nawet działanie Dostrajaczy Myśli, choć niezależne od wszelkich innych wpływów, nieodmiennie zbieżne jest z duchową służbą połączonych wpływów Nieskończonego Ducha oraz Matki Ducha wszechświata lokalnego. Kiedy te duchowe obecności działają w życiu Urantian, nie można ich odróżnić. W waszych umysłach i na wasze dusze działają one jako jeden duch, pomimo swego zróżnicowanego pochodzenia. I kiedy doświadczacie tej zjednoczonej służby duchowej, staje się ona dla was wpływem Najwyższego, „który może was ustrzec od upadku i stawić nienagannymi wobec waszego Ojca na wysokości”.

(96.1) 8:5.5 Pamiętajcie zawsze, że Nieskończony Duch jest Wspólnym Aktywizatorem, zarówno Ojciec jak i Syn działają w nim i poprzez niego; jest on obecny nie tylko sam z siebie, ale również jako Ojciec i jako Syn oraz jako Ojciec-Syn. Z tej to przyczyny, oraz z wielu innych dodatkowych przyczyn, duchowa obecność Nieskończonego Ducha często jest określana jako „duch Boży”.

(96.2) 8:5.6 Traktowanie współdziałania całej służby duchowej jako ducha Bożego byłoby również konsekwentne, gdyż takie połączenie jest naprawdę zjednoczeniem duchów Boga-Ojca, Boga-Syna, Boga-Ducha i Boga Siedmiorakiego — nawet ducha Boga Najwyższego.

6. Osobowość Nieskończonego Ducha

(96.3) 8:6.1 Powszechne obdarzenie Trzecim Źródłem i Centrum oraz jego rozległe rozdzielanie nie powinno przesłaniać wam, czy skądinąd umniejszać, faktu jego osobowości. Nieskończony Duch jest wszechświatową obecnością, wiecznym działaniem, kosmiczną mocą, świętym wpływem i wszechświatowym umysłem; jest wszystkim tym i jeszcze czymś nieskończenie większym, ale jest on także prawdziwą i Boską osobowością.

(96.4) 8:6.2 Nieskończony Duch jest osobowością kompletną i doskonałą, jest równy w boskości i jest partnerem Ojca Uniwersalnego i Wiecznego Syna. Wspólny Stwórca jest po prostu tak samo rzeczywisty i widzialny dla wszechświatowych, wyższych istot inteligentnych, jak Ojciec i Syn; faktycznie jeszcze bardziej, gdyż to właśnie do Ducha muszą dotrzeć wszystkie wznoszące się istoty, zanim będą mogły dostąpić Ojca poprzez Syna.

(96.5) 8:6.3 Nieskończony Duch, Trzecia Osoba Bóstwa, posiada wszystkie te cechy, które wy kojarzycie z osobowością. Duch wyposażony jest w absolutny umysł: „Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego”. Duch wyposażony jest nie tylko w umysł, ale także w wolę. O obdarzaniu jego darami jest napisane: „Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce”.

(96.6) 8:6.4 „Miłość Ducha” jest rzeczywista, tak jak rzeczywiste są jego troski; zatem „nie zasmucajcie Ducha Bożego”. Czy dostrzegamy Nieskończonego Ducha jako Rajskie Bóstwo, czy jako Stwórczego Ducha wszechświata lokalnego, zauważamy, że Wspólny Stwórca jest nie tylko Trzecim Źródłem i Centrum, ale jest także Boską osobą. Ta Boska osobowość odnosi się do wszechświata również jako osoba. Duch mówi do was: „Kto ma uszy niechaj posłyszy, co mówi Duch”. „Duch sam wstawia się za wami”. Duch wywiera bezpośredni i osobisty wpływ na istoty stworzone, „gdyż tak wielu, jak wielu prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi”.

(96.7) 8:6.5 Choć dostrzegamy zjawisko służby Nieskończonego Ducha dla odległych światów wszechświata wszechświatów, choć stajemy w obliczu tego samego, koordynującego Bóstwa, działającego w niezliczonych legionach różnorodnych istot i poprzez te istoty, biorące początek z Trzeciego Źródła i Centrum, choć zauważamy wszechobecność Ducha, tym niemniej wciąż twierdzimy, że to samo Trzecie Źródło i Centrum jest osobą, Wspólnym Stwórcą wszystkich rzeczy, wszystkich istot i wszystkich wszechświatów.

(96.8) 8:6.6 W administracji wszechświatów Ojciec, Syn i Duch, są w doskonałym i wiecznym związku wzajemnym. Chociaż każdy osobiście służy całemu stworzeniu, wszyscy trzej są bosko i absolutnie złączeni w służbie i kontroli całego stworzenia, co sprawia, że zawsze są jednością.

(97.1) 8:6.7 Ojciec i Syn są razem obecni w osobie Nieskończonego Ducha, zawsze i z nieograniczoną doskonałością, gdyż Duch podobny jest Ojcu i podobny Synowi, oraz podobnie jak Ojciec i Syn, zawsze jest z nimi jednością.

(97.2) 8:6.8 [Przedstawione na Urantii przez Niebiańskiego Radcę z Uversy, upoważnionego przez Pradawnych Czasu do zobrazowania natury i działalności Nieskończonego Ducha].